Περιγραφή

Πέραν τού αναγκαίου –στον γραπτό λόγο-, πρώτου πληθυντικού προσώπου, υπάρχει κυρίως ο λόγος ουσίας στο «μας» τού τίτλου! Οι Δάσκαλοι, δεν ήταν μόνον Δάσκαλοί μας. Δεκάδες, εκατοντάδες, χιλιάδες βρεθήκαμε μαζί στις ίδιες τάξεις, στα ίδια αμφιθέατρα. Οι γραφές και το φωτογραφικό υλικό, θα είναι τού καθενός «συμμαθητή» που θα θελήσει να τιμήσει τούς Δασκάλους του, και από εδώ. Μεγάλη τιμή θα ήταν για εμάς εάν οι Δάσκαλοί μας δώσουν –και εδώ-, την δική τους καταγραφή για την Διδασκαλική τους πορεία.

Στοιχεία επικοινωνίας

Στοιχεία επικοινωνίας: E-mail: regional@psy.gr. Τηλέφωνα: +30 697-944 3836, + 30 210-61 26 235.

Τεχνική Υποστήριξη

Κωστής Παλαμάς

μεγαλοσύνη τν θνν δ μετριέται μ τ στρέμμα. Μ τς καρδις τ πύρωμα μετριέται κα τ αμα. [Κωστς Παλαμς, με το άγγελμα της κήρυξης του πολέμου τού 1940].

Αιόλα αλώπηξ

Από τότε που αφαίρεσαν από την Εκπαίδευση και την Αγωγή τον χαρακτήρα τής Τέχνης και τις οδήγησαν -επί σκοπόν-, στα αίολα (αιόλα αλώπηξ), μονοπάτια της ψυχολογικής και κοινωνικής μηχανικής, ελαχιστοποίησαν την εθνική, κοινωνική και ψυχολογική δυναμική τους.

Φωτογραφίες

Για να δείτε τις φωτογραφίες σε μεγάλο μέγεθος επιλέξετε την φωτογραφία (με κλικ), και θα παρουσιασθούν εν σειρά όλες οι φωτογραφίες τής κάθε σελίδας. Για να επανέλθετε στην προηγούμενη μορφή τής σελίδας, κλείστε την εικόνα από το [X] πάνω δεξιά.

Κυριακή 13 Ιουλίου 2014

Αντί Προλόγου, για τις «μοντέρνες ιδέες»

---------------------------------------------------------
Από το έτος 1992 έως το έτος 2011 εκδιδόταν ανελλιπώς η έγχαρτη εφημερίδα ΑΝΙΜΑ.
Παραχώρησε την θέση της στην ηλεκτρονική έκδοση.
Στην Πρώτη σελίδα τού φύλλου B-35, Απρίλιος - Ιούνιος 2006 είχαμε δημοσιεύσει το κατωτέρω κείμενο.
Οκτώ χρόνια μετά το έτος 2006, με την Ελληνική κοινωνία σε κατάσταση πειραματικής νευρώσεως, αυτοθυματοποίησης, και την παθολογία   του «κατ’ επιθυμίαν σκέπτεσθε» να κυριαρχεί σε ευρύτατα στρώματα του πληθυσμού, όχι μόνον δεν θα αλλάζαμε κάτι αλλά θα προσθέταμε, πολλά περισσότερα.
Παραθέτουμε το δημοσίευμα ως μια πρώτη απάντηση στις «μοντέρνες ιδέες», που κάθε άλλο παρά πρόοδος και μέλλον είναι.
Πρόκειται για τεχνητή ζήτηση υπηρεσιών.
Γενικευμένης παροχής υπηρεσιών: Εξατομικευμένης εκπαίδευσης - ψυχολογικής υποστήριξης - παρέμβασης για μαθησιακές δυσκολίες - σχολικών ψυχολογικών υπηρεσιών - υπηρεσιών σχολικής κοινωνικής εργασίας, και κάθε παρόμοιας δράσης «για να έχουν δουλειά τα παιδιά που σπούδασαν και έγιναν επιστήμονες» (...). [Οι Ψυχολόγοι έχουν καταθέσει άλλη πρόταση].
Είναι ιδιοτελείς, και φθοροποιές για την Κοινωνία, τους θεσμούς, τα πρόσωπα, και την ιστορική προοπτική τού Έθνους.
Πεύκη Αττικής, 13 Ιουλίου 2014
Νικόλαος Ι. Μάντης
----------------------------------------------------------------------------------   



Συμβολή στον διάλογο για την Παιδεία
“Το γαλλικό σχολείο δεν πρέπει να είναι ευχάριστο για τους μαθητές”
Η Σύνταξη επέλεξε από το αρχείο ένα άρθρο τής εφημερίδας ΤΟ ΒΗΜΑ, δημοσιευμένο στο φύλλο τής Πέμπτης, 16 Ιανουαρίου 2003, στην σελίδα Α22, στο τμήμα ΔΙΕΘΝΗ, ως αφετηρία για να διαμορφώσει το πρώτο θέμα σε αυτό το φύλλο τής ΑΝΙΜΑ.
Το άρθρο αυτό είναι τού Charles Bremmer, από την εφημερίδα THE TIMES. Στην εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ παρουσιάζεται με την ένδειξη © The Times, 2003. Το ΒΗΜΑ παρουσιάζει το θέμα με τίτλο: Φερί: Το γαλλικό σχολείο δεν πρέπει να είναι ευχάριστο για τους μαθητές, και πλαγιότιτλο: Τι υποστήριξε ο Γάλλος υπουργός Παιδείας σε σύσκεψη με θέμα την καταπολέμηση της πλήξης στις τάξεις.
Η ΑΝΙΜΑ παρουσιάζει κύρια σημεία του θέλοντας να συμβάλει και με αυτόν τον τρόπο στον διάλογο που έχει αναπτυχθεί στην χώρα μας γύρω από τα θέματα της Παιδείας.
Σημειώνουμε –για την ενημέρωση όσων συμφωνούν μεταξύ τους ότι ένα από τα σοβαρά προβλήματα της Παιδείας στην χώρα μας είναι η αποστήθιση-, ότι ένας άλλος υπουργός Παιδείας τής Γαλλίας, ο Ζάκ Λάγκ (επί προεδρίας Φρανσουά Μιτεράν), το 1992 επανέφερε με απόφασή του, και τεκμηρίωσε με πολυσέλιδη εγκύκλιο, την αποστήθιση στα γαλλικά σχολεία.
Παραθέτουμε αποσπάσματα από το άρθρο του Charles Bremmer
«Η μαθητιώσα νεολαία της Γαλλίας, που πλήττει αφόρητα (κατά τις σχετικές έρευνες) λόγω του αυστηρού εκπαιδευτικού συστήματος, πληροφορήθηκε την περασμένη Τρίτη ότι το σχολείο δεν πρέπει να είναι ευχάριστο και να συγχέεται με την ψυχαγωγία. Η παρατήρηση έγινε από τον Λυκ Φερί, υπουργό Νεολαίας, Εθνικής Παιδείας και Έρευνας, κατά τη διάρκεια σύσκεψης ειδικών, τεχνοκρατών, και γραφειοκρατών που είχε αντικείμενο την επιδημία… ανίας και αδιαφορίας που εκτιμάται ότι πλήττει το υπερσυγκεντρωτικό εκπαιδευτικό σύστημα της Γαλλίας. “Ο ρόλος του σχολείου δεν είναι ψυχαγωγικός. Η μάθηση είναι ενίοτε δύσκολη” είπε ο ηλικίας 51 ετών υπουργός, γνωστός φιλόσοφος έως τον περασμένο Μάϊο, στον οποίο εμπιστεύθηκε το νευραλγικό υπουργείο ο πρόεδρος Ζακ Σιράκ. Και θυμήθηκε δημοσίως, χωρίς να είναι φειδωλός στους χαρακτηρισμούς, ότι την εποχή που καθόταν και ο ίδιος στα θρανία “Οι οκτώ στους δέκα μαθητές σκυλοβαριόμασταν”.
……………………………….
Από έρευνα του υπουργείου Παιδείας έχει προκύψει ότι οι περισσότεροι μαθητές πλήττουν αφόρητα στο μάθημα της Γραμματικής, όταν υποχρεώνονται να αποστηθίσουν ημερομηνίες στο μάθημα της Ιστορίας και όταν καλούνται να απομνημονεύσουν ορισμούς οι οποίοι θεωρούνται ακρογωνιαίοι λίθοι του γαλλικού εκπαιδευτικού συστήματος. Ο κ. Φερί δήλωσε ότι δεν υπάρχει σκέψη για αλλαγή της “δημοκρατικής παράδοσης”, δηλαδή της παραδοσιακής διδασκαλίας που εφαρμόζεται αυστηρά στα γαλλικά σχολεία, εγχώρια και υπερπόντια. Κατά την άποψη του υπουργού, το πρόβλημα ανίας δημιουργείται  από την “έλλειψη σαφούς νοήματος” στην εκπαιδευτική διαδικασία, καθώς, όπως είπε, “το κράτος δεν καταφέρνει να ωθήσει τα παιδιά σε επιδίωξη υψηλών στόχων”.
……………………………….».
Ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Αναπτύξεως (που εκπρόσωποί του προσφάτως συνεδρίασαν στο Λαγονήσι, λίγο πιο κάτω από την Βάρκιζα, και ευλόγησαν την ιδιωτικοποίηση της Ανώτατης Εκπαίδευσης στη χώρας μας), απεφάνθη ότι το γαλλικό εκπαιδευτικό σύστημα έχει αποτύχει. Στήριξε μάλιστα την θέση αυτή σε έρευνα που πραγματοποιήθηκε το 2002 στα σχολεία τής Γαλλίας, από την οποία «προέκυψε» ότι οι Γάλλοι μαθητές υστερούν σε σύγκριση με τους μαθητές τού Ηνωμένου Βασιλείου και των Ηνωμένων Πολιτειών τής Αμερικής…
Μεγάλη χώρα η Γαλλία, γνωρίζει από διείσδυση και ιμπεριαλισμό, αφού και η ίδια έχει εξασκήσει το είδος, και λογικό ήταν να μην «μασήσουν» οι Γάλλοι αρμόδιοι, αλλά και η ίδια η Γαλλική κοινωνία.
Και ανταπάντησαν, κάπως έτσι:

  • Τα τεστ ήταν σχεδιασμένα με βάση τα αγγλοαμερικανικά πρότυπα, και την “δημιουργικότητα” και όχι με βάση την γνώση αυτήν καθ’ εαυτήν.
  • Η “δημιουργικότητα” την οποία προβάλλετε, αναδεικνύετε και προτείνετε παγκοσμίως δεν είναι τίποτα άλλο από μια “δημιουργία” η οποία κινείται στην βάση προτύπων τα οποία διαμορφώνονται σε αδιαφανές επίπεδο, πέρα και έξω από τον έλεγχο της κάθε εθνικής κοινωνίας, άρα δεν είναι δημιουργικότητα, αλλά μια διαδικασία μετάλλαξης των εθνικών πολιτισμών σε ένα υπερεθνικό νέο κατασκεύασμα, από το οποίο Εμείς δεν θα πάρουμε.
  • Εμείς προτείνουμε την διαδικασία απόκτησης της γνώσης από πρωτογενείς πηγές, με βάση την διαφορετική διαδικασία πρόσληψης του κάθε μαθητή, και τη δημιουργία διαφορετικών σχημάτων αντίληψης και γνώσης, ώστε να έχουμε την καθαυτό δημιουργικότητα και όχι την ψευδή την οποία ιμπεριαλιστικώς εσείς προσπαθείτε να Μάς επιβάλλετε, στο πλαίσιο της προώθησης των δικών σας πολιτισμικών προτύπων και συμφερόντων.
  • Αρνούμαστε τον κατακερματισμό και την γεωγραφοποίηση του εκπαιδευτικού μας συστήματος γιατί αυτό συμφέρει εσάς και όχι Εμάς. Vive la France!!!
Οι Γάλλοι είπαν και πολλά άλλα, από τα οποία τεκμαίρεται ότι μάλλον «έδειχναν» προς τις χώρες τής Ανατολικής Ευρώπης που προσφάτως προσχώρησαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, και προς το νότιο άκρο των Βαλκανίων.
Και έστειλαν τους φωστήρες τού ΟΟΣΑ από εκεί που ήλθαν.
Δεν γνωρίζουμε τι θα κάνουν οι καθηγητές τού κλάδου Φιλολόγων ΠΕ02 που απέσπασε η Υπουργός κυρία Μαριέττα Γιαννάκου στους Συμβουλευτικούς Σταθμούς Νέων, σε θέσεις Ψυχολόγων ΠΕ που έχουν θεσμοθετηθεί με νόμο τού κράτους [Βλέπε σχετικώς το κύριο θέμα στο προηγούμενο φύλλο τής ΑΝΙΜΑ], για να καταπολεμήσουν την πλήξη των νέων τής χώρας μας.
Μια πρόταση θα ήταν οι συχνές εκπαιδευτικές εκδρομές. Μια άλλη θα ήταν μέσα στους Συμβουλευτικούς Σταθμούς Νέων να διαμορφωθούν ειδικοί χώροι, εντευκτήρια, όπου οι μαθητές θα μπορούν να ασχολούνται με μπιρίμπα, τρίβιαλ περσού, και άλλα παρόμοια, για να αντιμετωπίσουν την πλήξη τους και να προλάβουμε τα ψυχικά τραύματα. Όμως και πάλι, το ίδιο πράγμα συνέχεια, θα ήταν βαρετό. Άς πάμε λοιπόν σε μια «δημιουργική σύνθεση» η οποία θα περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, και επισκέψεις στους νέους χώρους «δημιουργικού πολιτισμού». Με animateurs τους «Φιλολόγους ΠΕ02 – Ψυχολόγους» να γίνονται επισκέψεις στο The Mall (και επειδή η επιτυχία του οδήγησε την οικογένεια Λάτση και στην δημιουργία νέου δεν θα υπάρχει πρόβλημα στενότητας χώρου), όπου δυνατόν να γίνεται και shopping, στo Cosmopolis Odeon, στα Ster, στο Village Park. Δεν προτείνουμε το Cine City διότι πρώτον είναι «φτωχό», αφού περιλαμβάνει κάτι λίγες αίθουσες, και δεύτερον, και κυρίως, ευρίσκεται στο Μπουρνάζι. Τι λέξη και αυτή!
Και προς Θεού, καμμία παρέμβαση στον ενδυματολογικό αυτοπροσδιορισμό των μαθητών και των μαθητριών!
Ελεύθερα οι μαθητές και οι μαθήτριες να ενδύονται ή μάλλον να απεκδύονται, έτσι ώστε να αποκαλύπτονται οι ομφαλοί, οι γλουτοί και τα επέκεινα αυτών, καθώς και τα «δημιουργικά» tattoo. Quelle joie.
Ο Γάλλος πρόεδρος Κάρολος Ντε Γκώλ είχε πει: «Πώς να κυβερνήσεις μια χώρα που έχει 345 (τόσα όσα) είδη τυριών»!!
Πώς να πάει μπροστά η Παιδεία τής χώρας μας όταν στο Μηχανογραφικό Δελτίο –που καταθέτουν κάθε χρόνο όσοι μαθητές (δεκάδες χιλιάδες) θέλουν να εισαχθούν στα ιδρύματα της Ανώτατης Εκπαίδευσης της χώρας μας-, στις «ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ – ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΩΣΤΗ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ ΤΟΥ ΜΗΧΑΝΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΔΕΛΤΙΟΥ, Α΄ ΠΡΟΛΟΓΟΣ» αναφέρεται, ως ακροτελεύτια προλογική υπόμνηση: «Αφού καταχωρήσεις (Σ.τ.Σ.: η υπογράμμιση και η έντονη γραφή δική μας), τις επιλογές σου και τις ελέγξεις για τελευταία φορά και αφού σιγουρευτείς ότι οι επιλογές σου εκφράζουν την πραγματική σου επιθυμία, μην ξεχάσεις ότι για να είσαι υποψήφιος πρέπει να προσέλθεις για την ηλεκτρονική υποβολή του μηχανογραφικού σου δελτίου στην επιτροπή συγκέντρωσης δικαιολογητικών που εδρεύει στη Διεύθυνση ή στο Γραφείο Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης που υπάγεται το λύκειό σου στην προκαθορισμένη προθεσμία και … ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ».
Δεν βρέθηκε ούτε ένας Φιλόλογος, εκ των επιτελών τού Υπουργείου, να επισημάνει στην κυρία Υπουργό Παιδείας ότι το ρήμα δεν είναι «καταχωρώ» αλλά «καταχωρίζω», ακριβώς γιατί δεν γνωρίζουν την διαφορά. Διαφορά εννοιολογική - σημασιολογική και όχι ορθογραφική. Τόσα χρόνια μακριά από τις αίθουσες, τον πίνακα και την κιμωλία, ξέχασαν ακόμη και αυτά που είχαν μάθει.
Καταχωρώ σημαίνει προσχωρώ, κινούμαι προς τα κάτω, ροβολάω, κ.λπ..
Επομένως τις «επιλογές» δεν τις προσχωρούμε, ούτε προπαντός τις ροβολάμε! Απλώς: τις καταχωρίζουμε.
Τα γίδια και τα πρόβατα τα ροβολάμε.
Ροβόλατα μωρή Μαριώ
Τα πρόβατα να πιούν νερό,
………………………………
Πολλές φορές ροβολάει –όχι βεβαίως από μόνη της-, και η ίδια η πολιτική αξιοπιστία.
Ροβόλατα, λοιπόν, Υπουργέ κυρία Γιαννάκου (ομιλούμε με το θράσος τού επιμένοντος ψηφοφόρου σας), ροβόλατα, τα γίδια και τα πρόβατα, και μεταξύ αυτών και τους «Φιλολόγους ΠΕ02 – Ψυχολόγους», χωρίς Άδεια Ασκήσεως Επαγγέλματος Ψυχολόγου, τους οποίους με την φετινή απόφασή σας (βλέπε σχετικώς), δεν τους αποσπάσατε στις θέσεις «Ψυχολόγων ΠΕ» αλλά έτσι, «χύμα», στους Συμβουλευτικούς Σταθμούς Νέων, για να «πηδήξετε», τον Νόμο!! Οπότε, με δεδομένη για εμάς την ευθύτητα του πολιτικού σας λόγου, μάλλον σάς ροβολάει, στο συγκεκριμένο θέμα, το «βαθύ κράτος» τού Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων.
Διευκρίνηση 1: Το γεγονός ότι διαφωνούμε με την Υπουργό κυρία Γιαννάκου σε όλα τα παραπάνω δεν σημαίνει ότι δεν συμφωνούμε μαζί της σε άλλα τόσα και περισσότερα: Όπως, για παράδειγμα, ότι όταν μιλάς για το μέλλον τής Ανώτατης Εκπαίδευσης της χώρας μας δεν μπορείς να έχει στον νου σου τη δουλειά που θα χάσουν τα σουβλατζίδικα των επαρχιακών πόλεων.
Διευκρίνηση 2: Οι θέσεις μας για τα Ιδιωτικά Πανεπιστήμια έχουν παρουσιασθεί σε πολλά φύλλα τής ΑΝΙΜΑ και κυρίως στο φύλλο υπ’ αριθμόν Α-18 (Μάρτιος – Απρίλιος 1995), με τίτλο: «Μουσουλμανικό Πανεπιστήμιο στη Δυτική Θράκη (;)». Δεν έχουμε ιδεοληψίες εναντίον των Ιδιωτικών Πανεπιστημίων, αλλά προβλέπουμε ότι πολλά από αυτά θα εξελιχθούν σε διεθνή πρακτορεία, όπως το Αμερικανικό Πανεπιστήμιο του Λιβάνου, που ήταν η έδρα τού επιτελείου τής διάλυσης του κράτους τού Λιβάνου.
Διευκρίνηση 3: Θεωρούμε ότι το κακό με μερικά δημόσια Α.Ε.Ι., και κυρίως με ορισμένα από αυτά χωρίς παράδοση, είναι ότι μερικοί, οι οποίοι ευρέθηκαν σε αυτά, τα θεωρούν προσωπικό τους χώρο! Με την Δημόσια Θέση γίνανε νοματαίοι! Τζάμπα μάγκες, όπως θα έλεγε και ο κύριος Σημίτης! [Οι λέξεις τίθενται ως περιγραφή συμπεριφοράς, και όχι ως ύβρεις ή συκοφαντίες].
Απορία: Από όλους όσοι συμμετείχαν στην Κυβέρνηση της χώρας και στη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου τής 30ης Μαΐου 1996, υπό τον τότε Πρωθυπουργό κύριο Κωνσταντίνο Σημίτη, και συμφώνησαν (όλοι) ότι δεν τροποποιείται το άρθρο 16 του Συντάγματος, το οποίο κατοχυρώνει τον δημόσιο χαρακτήρα τής Ανώτατης Εκπαίδευσης, θα βρεθεί κάποιος να αντιπαλέψει την θέση τού νέου Αρχηγού τού ΠΑΣΟΚ για την ίδρυση Ιδιωτικών Πανεπιστημίων; Εδώ θα φανούν τα πολιτικά αναστήματα! Και Ερώτημα: Ποία η έννοια της «πολιτικής αλοιφής» ή επί το αρκαδικότερον των «πολιτικώς αχαμνών»;
Διευκρίνηση 4: Η ΑΝΙΜΑ έχει υιοθετήσει την μεικτή γλώσσα, δεν διορθώνεται από Φιλολόγους, γι’ αυτό και έχει ορθογραφικά λάθη. Πάντως δεν έχει εννοιολογικά λάθη. Αυτά που γράφει, αυτά εννοεί!!
Επί του Πιεστηρίου: Πηγαίνοντας για την έκδοση του παρόντος φύλλου και περνώντας από τo «Τριεθνές» (όρια Κηφισιάς, Λυκόβρυσης, Πεύκης), γύρω στις δύο το μεσημέρι, είδαμε παιδιά - μαθητές Δημοτικού Σχολείου (St. Katherines School), να επιβιβάζονται στα υπερπολυτελή αυτοκίνητα των γονέων τους και ήταν όλα «ομοιομόρφως ενδεδυμένα», με κάτι μπλέ-γκρί (ράφ=r.a.f.) στολές, λες και ήταν σε στρατόπεδο συγκεντρώσεως. Oh mon Dieu! Τι ψυχικά τραύματα θα ενσταλάξει άραγε στις τρυφερές ψυχές των αθώων πλασμάτων αυτή η εξωτερική ομοιομορφία! Πως θα αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες τής ζωής; Τι κάνουν οι μαμάδες των γειτονικών δημοσίων σχολείων; Γιατί δεν εξεγείρονται; Aparadekto!
«Αυτός ο τόπος δεν πρόκειται να χαθεί αλλά ούτε θα ιδεί χαΐρι και προκοπή» [Θ.Κ., 1835]